Toz metalurjisi (PM), metal tozlarını sıkıştırıp, genellikle erime noktalarının hemen altında ısıtarak katı bir kütle oluşturarak bileşenler oluşturan bir metal şekillendirme işlemidir. Bu yöntem, özellikle karmaşık şekiller ve yüksek hacimli parçalar üretmek için çok yönlü ve uygun maliyetlidir.
Toz metalurjisinin (PM) temel yönleri:
- Malzeme seçimi: PM, demir bazlı ve demir dışı malzemeler dahil olmak üzere çeşitli metal tozlarını kullanır ve ayrıca metal oksitleri ve sementit karbürleri de içerebilir.
- Sıkıştırma: Metal tozları, genellikle bir kalıp içinde, istenen bir şekli oluşturmak için yüksek basınç altında sıkıştırılır.
- Sinterleme: Sıkıştırılmış toz daha sonra, parçacıkları birbirine kaynaştırmak için erime noktasının altında yüksek bir sıcaklığa ısıtılır.
- Bitirme: Uygulamaya bağlı olarak, PM bileşenleri buharla işleme, işleme veya diğer bitirme işlemleri gibi daha fazla işlemden geçebilir.
Toz metalurjisinin avantajları:
- Maliyet etkinliği: PM, özellikle karmaşık şekiller ve büyük üretim hacimleri için, işleme veya döküm gibi geleneksel yöntemlerden daha ekonomik bir üretim süreci olabilir.
- Malzeme verimliliği: PM, başlangıç malzemesinin yüksek bir yüzdesini kullandığı için atık ve hurdayı en aza indirir.
- Çok yönlülük: PM, benzersiz alaşımlar ve kompozitler dahil olmak üzere çok çeşitli şekiller, boyutlar ve malzeme bileşimleri üretebilir.
- Yüksek hassasiyet: PM, sıkı toleranslara ve karmaşık detaylara sahip bileşenler oluşturabilir.
- Malzeme özellikleri: PM, sinterleme işlemini ve malzeme bileşimini ayarlayarak, sertlik, mukavemet ve yoğunluk gibi bileşenlerin nihai özelliklerini özelleştirebilir.